Na hindi inakala na sayyo ay ibabagay
Asaran na hindi naman dapat
Sapagkat ito ay walang mapapala.
Sa walang humpay na tuksuhan
Pagtingin sa iyo ay lumalala na
Itong aking na puso na sayo'y nalulumbay na
Hanggang sa ito ay tuluyang nabihag mo.
Pagsinta sa iyo ay pilit kong nililihim
Pagkat itong aking puso ay puno ng pangamba
Sa taong lubos na umaasa
Na itong aking puso ay siya lang ang sinisigaw.
Dumating ang araw na ikaw ay nagtapat
Na ang iyong puso ay nahuhumaling na
Puso ko ay nabigla at wala itong ibang nagawa
Kundi tanggapin ang iyong pagsinta.
Iniwan ang isa, kahit alam na di kaya
Iniwan ko siya, kahit alam na labis siyang masasaktan
Dahil sa sobra niya akong minamahal
Desisyon ko ay tinanggap at tuluyang pinakawalan.
Kapalit ng paghihiwalay, kundisyon kanyang hiniling
Na ako ay sumaya sa taong aking pinili
At kanyang binigkas na siya ay maghihintay
Na pag ako ay sinaktan, sa kanya ay bumalik.
Sa desisyon ko ako ay sumaya
Kakaiba nadarama pag ikaw ay kasama na
Ikaw at ako ay di mapalagay
Subalit pareho nga ba tayo na nadarama?.
Sa bawat salitang iyong binitawan
Puso ko sayo ay nagtiwala
Na ako ay hindi sasaktan
Kundi patutunayan na ako'y iniibig mong tunay.
Ngunit sa mga tiwalang iyon
Puso ko ay labis mong sinaktan at pinaasa
Sa salitang iyong binitawan
Na itong aking puso ay kailangan mo ng iwanan.
Bakit nga ba ako naniwala
Sa tukso ng mga salita
Na sa atin ay binabato nila
Na ang buong akala ko ay totoo na..:-(
Ni: Generose T. Monserrat
No comments:
Post a Comment